Kijken met andere ogen.
Kun je echt nieuwe dingen zien door te kijken met andere ogen?
Zie nieuwe dingen met andere ogen.
Of, kijk met nieuwe ogen naar oude dingen.
Weer van die zinnen die je overal tegenkomt.
En misschien… is dat precies de bedoeling.
Want hoe vaak kijken we echt anders?
Hoe vaak denken we dat we anders kijken, maar zien we eigenlijk gewoon hetzelfde — door een andere filter?
Welke ogen gebruik jij?
De ogen van je ervaringen?
Je kennis?
Je waarden?
Je normen?
Je angsten?
Alles wat je ziet, filter je onbewust door wie je bent.
Door wat je hebt meegemaakt.
Door wat je gelooft over jezelf, en over de wereld.
Denk maar eens aan die andere irritante zin:
“Is het glas halfvol of halfleeg?”
Iedereen kent ‘m.
Iedereen heeft ‘m weleens uitgespuugd.
Maar wat zegt het eigenlijk?
Niet zoveel over het glas.
Alles over jouw blik.
Je kunt pas echt iets nieuws zien,
als je jezelf toestaat om je eigen bril even af te zetten.
Om te erkennen dat jouw perspectief niet de enige waarheid is.
Misschien zelfs niet eens de volledige waarheid over jezelf.
Perspectieven zijn belangrijk. Perspectieven zijn alles.
Misschien zie je pas hoe ver je bent gekomen,
als je even uitzoomt.
Als je je blik niet alleen scherper maakt,
maar ook vriendelijker.
(→ Lees ook: Twijfel je of je bent gegroeid?)
Misschien ontdek je pas waar je écht naartoe wilt,
als je jezelf afvraagt:
Ben ik nog wel de kapitein van mijn eigen blik?
(→ Lees ook: Wie bestuurt jouw schip?)
Misschien…
misschien is alles wat je zoekt,
al lang zichtbaar.
Alleen nog niet door de juiste ogen.
Kijken met andere ogen – wat vind jij daar van?