About InMyBrain.
InMyBrain is geen blog. Het is een plek. Een landschap. Een stroom van gedachten die nog onderweg zijn. Een plek waar zinnen landen voor ze weer oplossen in iets groters.

Ik ben nooit begonnen met de bedoeling om dit te maken. Het is ontstaan. Een poging tot opruimen. Ordenen. Omdat m’n hersenpan overliep.

Omdat ik overal papiertjes had slingeren met halve inzichten, ideeën die midden in de nacht kwamen, of zinnen die me wakker hielden tot ik ze had opgeschreven.

Losse notities. Nog meer papiertjes. Boekjes. Muren en schermen vol met post-its. Zinnen als kruimels die ik achterliet om de weg naar mezelf terug te vinden.

Tot ik dacht: misschien is dit geen chaos. Misschien is dit een kaart.
En misschien… kan iemand anders hier ook iets in herkennen.

Alles wat ik hier schrijf en deel heeft me op de een of andere manier geholpen.

Sommige mensen vinden rust op een yogamat. Ik vind rust in leren. In creëren. In alles opschrijven wat door m’n hoofd raast. In bouwen. Want dan pas wordt het echt stil.

Dus ik begon te delen. Niet alles. Niet altijd netjes. Maar wel echt.
Geen project. Geen contentstrategie. Maar noodzaak. Vanuit het hart. Vanuit m’n hoofd.

Omdat woorden soms het enige zijn dat blijft hangen wanneer alles om je heen beweegt.

Ik schrijf omdat het voelt alsof ik niet anders kan. Omdat ik anders ontplof. Niet om te overtuigen. Maar omdat ik geloof dat delen heelt. Niet alleen mij — maar misschien ook wie het leest.

Om te laten zien. Wat het is om te twijfelen. Om te zoeken.
Om te groeien zonder precies te weten waarheen.

Want ja — ik schrijf over mindsets. Over marketing. Spiritualiteit.
In mijn hoofd komt het allemaal samen terwijl anderen erin verdwalen.

Maar eigenlijk.. Eigenlijk schrijf ik over het leven.
In lagen. In lijnen. In loops.

Soms kort. Soms eindeloos lang. Soms helder. Soms chaotisch.

Maar allemaal onderweg naar iets.

En misschien voelt het voor jou als thuiskomen.
Of als verdwalen. Allebei is goed. Want soms heb je precies dat nodig.

Niet elke gedachte hoeft af te zijn. Niet elke richting bekend.
Zolang het maar beweegt. Zolang het maar stroomt.

Zoals anderen mij ooit zinnen aanreikten die m’n leven veranderden,
wil ik nu iets teruggeven. Al is het maar één gedachte. Op het juiste moment. Voor de juiste persoon.

Misschien ben jij dat.
Misschien ook niet.

Welkom in mijn hoofd. Welkom bij InMyBrain.
Niet als bezoeker.
Maar als deel van de stroom.

Niet om alles te begrijpen.
Maar om te voelen dat je niet alleen denkt.

Dus lees wat je nodig hebt. Laat liggen wat je niet raakt.
En als er iets blijft hangen — weet dan: dat was nooit toeval.

Je leest dit omdat je iets zocht.
Of omdat iets jóu vond.

Ik geloof dat taal soms niet gelezen wil worden, maar gevoeld — zacht als adem, hard als waarheid. Een schreeuwende boodschap verpakt in een fluisterende stilte die we alleen kunnen horen met onze luisterende ogen.

Of je nu blijft, of alleen even meekijkt — bedankt dat je er bent.
Echt.

Hier mag jij nu even denken.
Dit moment is voor jou.
Deze woorden zijn voor jou.
Want jij bent een andere ik.

Namaste.